Dziecko takie może zareagować na bodźce
Terapia integracji sensorycznej (terapia IS, terapia zaburzeń przetwarzania sensorycznego) ? terapia prowadzona w specjalistycznych gabinetach dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania sygnałów płynących z otoczenia, mająca na celu przywrócenie prawidłowej pracy zmysłów w celu płynnego codziennego funkcjonowania1.
Jeśli przetwarzanie zmysłów przebiega nieprawidłowo, wówczas mózg nie może pełnić swojej najistotniejszej funkcji ? integracji wrażeń sensorycznych. Dziecko takie może zareagować na bodźce znaczącym, spójnym zachowaniem. Może mieć trudności z wykorzystaniem informacji sensorycznych do zaplanowania i przeprowadzenia działań. Terapia IS jest procesem, w odróżnieniu od aktywności sensomotorycznych, czyli ćwiczeń bazujących na różnych bodźcach zmysłowych, które można włączać do terapii innych niż terapia IS, np. terapii logopedycznej, pedagogicznej itp. W trakcie terapii IS podąża się za potrzebami i aktywnością dziecka, dlatego nie jest możliwe wcześniejsze przygotowanie konspektu sesji terapeutycznej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Terapia_integracji_sensorycznej
Zdrowie dziecka a rehabilitacja
Będąc rodzicem, na pewno zdajemy sobie sprawę z tego, że rehabilitacja dzieci w bardzo wielu przypadkach jest wskazana a to po to, by mogły one w swojej przyszłości lepiej, sprawniej funkcjonować. Jeżeli więc to nasza latorośl wymaga specjalistycznego wsparcia ze strony fizjoterapeutów, to nie czekajmy i czym prędzej zadbajmy o to, by trafiło ono w możliwie najlepsze ręce. To ważne, by ludzie zajmujący się rehabilitacją dzieci mieli do nich odpowiednie podejście. Sami, jako rodzice, winniśmy pamiętać o tym, by wspierać swojego malucha, dodawać mu otuchy i motywować do dalszego podejmowania pracy, która za parę lat prawdopodobnie będzie już tylko wspomnieniem.
Zalecenia do stosowania terapii IS
Zalecenia do stosowania terapii IS
Terapia IS może być stosowana w przypadku następujących chorób i dysfunkcji:
1. Zaburzenia związane ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się: dysleksja, dysortografia, dysgrafia, dyskalkulia, w przypadku:
zaburzeń percepcji wzrokowej,
zaburzeń percepcji słuchowej,
zaburzeń orientacji przestrzennej,
zaburzeń małej motoryki.
2. FAS, w przypadku:
nieprawidłowego czucie w jamie ustnej u niemowląt,
osłabionego lub wzmożonego napięcia mięśniowego,
nadwrażliwości na dźwięk i światło,
nadpobudliwości,
krótkiego czasu skupienia uwagi,
3. Autyzm/zespół Aspergera, w przypadku:
zaburzeń mowy,
słabej modulacji sensorycznej (dotyk, propriocepcja, przedsionek),
słabej kontroli posturalnej (niskie napięcie mięśniowe, słaba równowaga),
słabego planowania ruchu, ideacji i organizacji zachowania.
4. Zespół Downa, w przypadku:
obniżonego napięcia mięśniowego,
poszukiwań wrażeń proprioceptywnych,
opóźnionego rozwoju kontroli posturalnej,
trudności z odczuwaniem położenia części swojego ciała,
problemów z obniżoną reakcją na bodziec, dyskryminacją dotykową,
opóźnienia w rozwoju funkcji wzrokowych,
opóźnienia rozwoju mowy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Terapia_integracji_sensorycznej