Zapraszam do przeczytania poradnika na temat wag sklepowych i zapoznania się ze stroną Rodzaje kas
Typowe kasy, w których program pracy kasy i program aplikacyjny znajdują się wewnątrz kasy, takie jak ECR czy nawet POS, zawierają pełną zaprogramowaną...bazę towarową PLU (ang. price look-up unit), to jest listę numerów (kodów) i nazw towarów z przyporządkowanymi symbolami literowymi stawek podatku PTU, cenami, także opcjonalnie kodami kreskowymi itp., które znajdują się w sklepie. Po zaprogramowaniu, zwykle z PC wartości stawek podatku od A do G i bazy towarowej, w szczególności przypisaniu symboli stawek do zaprogramowanych towarów, kasa umożliwia prowadzenie sprzedaży. Na życzenie klienta kasjer wprowadza z klawiatury kod PLU towaru ? opcjonalnie kod kreskowy lub zeskanowaniu czytnikiem kodu kreskowego z towaru, kasa znajduje go w swojej bazie i drukuje pozycję na paragonie. Zakończenie transakcji przez kasjera, zwykle jednym przyciskiem z nazwą np. SUMA, GOTÓWKA itp,,rejestruje w pamięci RAM kasy fakt sprzedaży tego towaru i inkrementuje liczniki kwot brutto. Liczniki te mogą być później odczytywane przez operatora bezpośrednio na kasie lub zdalnie ? przez program magazynowy zarządzający pracą sklepu, w celu obliczenia aktualnego stanu towarów na magazynie. Dodatkowo kasy tego typu mogą prowadzić stany magazynowe w swojej pamięci, a także pracować w trybie on-line z PC, aktualizując na bieżąco zapasy towarów w bazie na komputerze PC. Maksymalna liczba kodów towarowych na tego typu kasach nie przekracza liczby kilkudziesięciu tysięcy.
W przypadku kas typu drukarka fiskalna, terminal kasowy czy też kasa komputerowa można aktualnie ograniczyć się wyłącznie do wyjaśnienia zasady działania drukarek fiskalnych, gdyż w pozostałych typach kas, stanowi ona ich podstawowy element. W przeciwieństwie do typowych kas z klawiaturą brak jest klawiatury numerycznej, a drukarka fiskalna posiada wyłącznie kilka przycisków, między innymi do wydruku raportu fiskalnego dobowego. Sprzedaże na tego typu kasie realizowane są za pomocą programu aplikacyjnego uruchomionego na PC i sterującego zestawem instrukcji fiskalnych zawartych w protokole fiskalnym, w tym wydruki paragonów fiskalnych, faktur i raportów fiskalnych. Dla użytkownika jest to wyjątkowo przyjazne w obsłudze urządzenie, które zapewnia sprzedaż nawet kilkuset tysięcy towarów, gdyż pełna baza towarowa znajduje się na PC, z którym drukarka fiskalna komunikuje się zazwyczaj po porcie szeregowym RS-232/RS-422, USB, a także LAN. Drukarka fiskalne przechowuje w swojej pamięci tylko skróty (często skróty kryptograficzne) z nazwy towaru, przypisanej stawki podatkowej, a w zasadzie trzech ostatnich wartości stawek podatkowych sprzedawanego towaru, który jest blokowany w momencie wystąpienia tzw. dołka podatkowego. Drukarka nie wymaga programowania bazy towarowej, wyłącznie wartości stawek podatku VAT, gdyż skrót dla towaru lokuje się w pamięci przy pierwszej sprzedaży tego towaru. Sprzedawany towar jest rozpoznawany przez drukarkę fiskalną po nazwie, a program aplikacyjny na PC kojarzy go z odpowiednim kodem kreskowym. Obecnie na rynku polskim występuje kilka różnych protokołów fiskalnych.Idea drukarki fiskalnej zrodziła się w Polsce tuż po wprowadzeniu obowiązku stosowania kas fiskalnych.
Kasy fiskalne, z wyjątkiem kas z kopią elektroniczną, korzystają z mechanizmów drukujących oryginał paragonu: dla klienta oraz jego kopię na rolce kontrolnej, która jest obowiązkowo przechowywana i archiwizowana przez podatnika. W kasie jest zamontowany jeden z dwóch rodzajów mechanizmów drukujących:
drukarka igłowa (mozaikowa). Jest głośna, ale charakteryzuje się dużą trwałością druku, co ma znaczenie w przypadku urządzeń fiskalnych, gdzie archiwalne rolki kontrolne należy przechowywać przez okres określony przepisami prawa podatkowego. Mimo że konstrukcja drukarek igłowych nie jest nowatorska, to są one z powodzeniem stosowane w urządzeniach fiskalnych właśnie ze względu na trwałość druku.Praktycznie nie są stosowane mechanizmy z jednym traktem papieru z tzw. przebitką. Aktualnie mechanizmy igłowe wychodzą z użycia i stosowane są tylko w paru specjalizowanych kasach np. na dworcach PKP.
drukarka termiczna. Jest bardzo cicha i szybka, lecz charakteryzuje się bardzo krótką trwałością druku ze względu na właściwości papieru termicznego czułego na temperaturę i naświetlanie. Dla potrzeb fiskalnych, archiwalne rolki papieru termicznego należy przechowywać w odpowiednich warunkach (chłód), co nie jest możliwe w każdym sklepie. Dlatego nie są one rozwiązaniem idealnym w tym wypadku. Praktycznie tego typu mechanizmy wyparły całkowicie drukarki igłowe, gdyż osiągają maksymalną szybkość wydruku rzędu 300 mm/s.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasa_fiskalna
Budowa wagi elektronicznej
Budowa wagi elektronicznej z mechanizmem
Waga elektroniczna różni się nieco od pospolitej wagi mechanicznej lub sprężynowej, aczkolwiek wykorzystuje ona jej podstawowe założenia techniczne. Waga mechaniczna (dźwigniowa) skonstruowana jest w taki sposób iż do ważenia potrzebny jest wzorzec masy, który obecny jest przez cały czas na jednej z szal. Na drugiej szali umieszcza się przedmioty których masę chcemy ustalić. W przypadku nowoczesnych systemów wyznaczania masy (wag elektronicznych) do dyspozycji mamy tylko jedną szalkę.
Konstrukcja:
nośnia ładunku (może nią być mała szalka, większa platforma, zbiornik etc. etc.)
mechanizm wraz z siłownikiem i systemem zawieszek oraz cięgieł
odważniki do kalibracji wewnętrznej
płytka przetwornika cyfrowo-analogowego (A/D)
płytka główna wraz z wyświetlaczami
klawiatura oraz zestaw złącz do komunikacji z komputerem itp.
poziomica
Mechanizm i zasada działania wagi bez mechanizmu
waga ma ramę stanowiącą konstrukcję wagi
na ramie umocowany jest przynajmniej 1 przetwornik pomiarowy (eng: load cell, może to być przetwornik tensometryczny, przetwornik indukcyjny, przetwornik kamertonowy3 lub inny rodzaj przetwornika)
na przetwornikach jest osadzona nośnia wagi (może nią być mała szalka, większa platforma, zbiornik etc. etc.), na której umieszczamy ładunek (lub ładunek jest umieszczony przez urządzenie podające),
po położeniu przedmiotu na nośni wagi, w wyniku działania siły ciężkości następuje odkształcenie przetwornika pomiarowego,
w wyniku nacisku i odkształcenia przetwornika następuje zmiana jego właściwości elektrycznych (w przypadku tensometrów - zmiana oporu), w przypadku czujników indukcyjnych zmiana sygnału następuje w wyniku przemieszczenia cewki wewnątrz przetwornika,
odpowiednio skalibrowany moduł sterujący wagą (tak zwany "miernik, miernik wagowy" w terminologii norm ang. "indicator") przelicza zmianę sygnału elektrycznego na przypisaną dla niego wartość masy i podaje wynik ważenia,
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna
Definicja wagi elektronicznej
Waga elektroniczna ? waga elektryczna wyposażona w elektroniczny układ wskazujący, najczęściej cyfrowy. Waga elektroniczna to urządzenie do wyznaczania masy przedmiotu umieszczonego na nośni ładunku przy udziale siły grawitacji (urządzenia mierzące masę na podstawie iloczynu objętości i gęstości nie są wagami). W szczególnych przypadkach waga elektroniczna może być stosowana jako urządzenie do wyznaczania gęstości (waga z gęstościomierzem np. Waga Reimanna-Parowa) lub analizowania wilgotności próbki (wagosuszarka).
Przetworniki siły (w tym tensometryczne) stosowane w wagach najczęściej posiadają certyfikat badań zgodnie z wymaganiami zalecenia Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej OIML R60.
Wagi elektroniczne dzielimy zgodnie z terminologią prawną i OIML ze względu na ich funkcje i sposób działania:
1) Wagi nieautomatyczne (OIML R76 Non-Automatic Weighing Instrument) - to przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy najczęściej z pomocą operatora i do wyznaczania masy w danej chwili, nie ciągle. Przykładem takich wag są: wagi powszechnie znane ze sklepów (klasy dokładności III), wagi platformowe do ważenia pojazdów w stacjach diagnostycznych lub magazynach, wagi laboratoryjne (klasy dokładności I). Wagi hakowe znajdujące się np. w suwnicy również są wagami nieautomatycznymi. Waga podkładana pod koło jest również wagą nieautomatyczną. Waga tego rodzaju może być również zainstalowana pod zbiornikiem cieczy. Legalizowane wagi nieautomatyczne mają określone cztery klasy dokładności : I (laboratoryjne o najwyższej dokładności), II (laboratoryjne), III (powszechnego stosowania np. sklepowe) i IV (powszechnego stosowania, mniej dokładne).
2) Wagi automatyczne: Wagami automatycznymi są przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy bez udziału operatora w procesie ważenia, ich zastosowanie wynika z mechanizacji i przyspieszenia procesu produkcji, pakowania i załadunku oraz określania należności za towar w przypadku rozliczeń między podmiotami. Wagi automatyczne mają najczęściej dokładność od 0,25 do 2% w zależności od klasy dokładności. Wagi automatyczne dzielimy na:
"Dla pojedynczych ładunków" (OIML R51 Catchweighing Automatic Weighing Instrument)- to wagi służące do wyznaczania masy ładunków jednolitych lub ich kontroli: Przykładem takich wag mogą być: linie etykietujące towary np. ser w sklepie na tacce posiada etykietę ("wagi etykietujące" "price-labeling"), wagi kontrolne1 odrzucające opakowania, których masa nie mieści się w zadanych granicach (tzw. "wagi kontrolujące", "checkweigher"). W tej kategorii prawnej ujęto również wagi znajdujące się w ramieniu ładowarki (pojazdu z łyżką), wówczas proces ważenia następuje w trakcie podnoszenia załadowanego na łyżkę ładowarki materiału.
"Porcjujące" (OIML R60 Gravimetric Filling A.W.I.) - wagi służące do odmierzenia jednej porcji materiału. Przykładem takiej wagi jest linia napełniająca do butelek płyn lub proszek do opakowania. Waga tego rodzaju steruje systemem napełniającym opakowanie.
"Przenośnikowe" (OIML R50 Continous Totalising A.W.I.) - wagi zamontowane w taśmociągach przenoszących towary masowe, zainstalowane w kopalniach, elektrociepłowniach, żwirowniach i kamieniołomach. Proces ważenia odbywa się poprzez całkowanie chwilowych wyników pomiaru.
"Odważające" (OIML R107 Discontinous Totalising A.W.I.) - wagi służące do pomiaru sumy towaru masowego poprzez sumowanie kolejnych cząstkowych pomiarów, dla przykładu waga umieszczona pod silosem zboża lub cementu napełniającym wagony lub ciężarówki.
"Do ważenia pojazdów w ruchu" (OIML R134 dla samochodów oraz OIML R106 dla wagonów) - służące jak ich nazwa wskazuje do pomiaru pojazdu w trakcie jego przejazdu. System elektroniczny i pomiarowy wagi jest skonstruowany tak, aby odróżnieniu od wagi nieautomatycznej platformowej, nie zachodziła konieczność zatrzymania pojazdu na nośni wagi, pod warunkiem poruszania się pojazdu ze stałą prędkością. Wagi tego rodzaju są najczęściej wbudowane w konstrukcję drogi lub układu torowego.
Podział wag elektronicznych ze względu na konstrukcję mechaniczną
waga elektroniczna z siłownikiem elektrycznym (konstrukcja z mechanizmem)
waga elektroniczna z przetwornikiem siły np. tensometrem (brak mechanizmu)
waga hybrydowa (występuje mechanizm oraz tensometr)
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna
Kasa w sklepie
W każdym sklepie konieczne jest zainstalowanie kasy fiskalnej. W większości sklepów używane są mniej lub bardziej rozbudowane kasy.
Najpopularniejsze są kasy z szufladą do przechowywania gotówki. To są te najczęściej spotykane. Zależnie od konfiguracji można do nich podłączyć dodatkowe urządzenia - terminal do kart płatniczych, wagę sklepową czy ręczny skaner kodów kreskowych.
Podstawową funkcją każdej kasy fiskalnej a nawet drukarki fiskalnej jest drukowanie paragonów. Służą one nie tylko do tego żeby dać je klientowi ale przede wszystkim do ewidencji sprzedaży - czyli rejestrowania tego co zostało sprzedane i za ile oraz naliczaniu stosowanej kwoty podatku od towarów i usług - w skrócie vat.
Każda kasa czy drukarka posiada również specjalny moduł pamięci. Z tej pamięci mogą zostać odczytane dane o wszystkich transakcjach.
Waga legalizowana
WAGA LEGALIZOWANA ? (skrót myślowy oznaczający wagę podlegającą prawnej kontroli metrologicznej) Waga, która przed wprowadzeniem do obrotu (wprowadzeniem na rynek lub oddaniem do użytkowania) została poddana procedurze:
oceny zgodności z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/23/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wag nieautomatycznych - NAWI (wagi nieautomatyczne - czyli np. powszechnie stosowane sklepowe) lub dyrektywą 2004/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie przyrządów pomiarowych - MID (wagi automatyczne) lub,
zatwierdzenia typu (uprzednio obowiązujące prawo określało sposób badania i sprawdzenia wag, przed wejściem w życie w Polsce odpowiednich dyrektyw unijnych),
i została oznaczona odpowiednimi oznakowaniami (literą M) po przeprowadzeniu sprawdzenia jej dokładności (cechy legalizacji, cechy zabezpieczające).
Waga ta dodatkowo powinna spełniać wymagania zasadnicze dyrektyw: EMC, LVD (jeżeli im podlega) i powinna być oznaczona odpowiednim znakiem. Jeżeli waga podlega jednocześnie kilku dyrektywom, oznaczenie CE stanowi deklarację, że spełnia ona wymagania wszystkich tych dyrektyw. Legalizacja wag (oraz innych przyrządów pomiarowych) w wielu krajach świata wynika z potrzeby zapewnienia ochrony obywatela przez państwo przed:
nieuczciwym handlem (rzetelność transakcji),
ochroną życia, środowiska i zdrowia,
odpowiednią podstawą do naliczenia podatku, cła, kary lub opłat wynikających z umów handlowych (rozliczeń). W Polsce wynika to z art. 8 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach.
W zależności od klasy i rodzaju wag, przeprowadzenie oceny zgodności (dawniej decyzja zatwierdzenia typu) zapewnia użytkownika, że taki przyrząd pomiarowy przeszedł odpowiednie badania (przykładowo odporności na zakłócenia elektromagnetyczne, niestabilnych warunków zasilania, badanie powtarzalności, pobudliwości, dokładności w różnych warunkach klimatycznych) i spełnia odpowiednie dla niego wymagania prawne. Legalizacja jest czynnością okresowego sprawdzenia dokładności przyrządu pomiarowego.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna
Waga w sklepie
Większość sklepów posiada wagi na swoim wyposażeniu. Wagi służą do warzenia towarów - czyli określania ich masy w jednostkach takich jak gramy, kilogramy, tony czy też - jak na wyspach brytyjskich czy w Stanach Zjednoczonych w funtach.
W dawnych czasach, a właściwie to nawet nie takich dawnych bo pod koniec dwudziestego wieku używano jeszcze prostych wag działających na zasadzie zrównoważonej belki z dwiema szalkami i zestawu odważników. Każdy z odważników miał określoną masę. Aby odczytać wagę przedmiotu należało ułożyć na przeciwnej szalce taką ilość odważników aby uzyskać równowagę.
Obecnie najpopularniejsze są elektroniczne wagi grawitacyjne. Są to urządzenia wymagające kalibracji i zatwierdzenia odczytów - dla tego dokonuje się legalizacji wag - żeby było wiadomo, że waga pokazuje prawidłową masę towaru. Wagi elektroniczne mogą służyć do różnych celów - zarówno do informowania o wadze towaru jak i do automatycznego drukowania etykiet cenowych produktów sprzedawanych na wagę.